Oppervlakteactieve stoffen hebben zowel hydrofiele als lipofiele groepen in hun moleculen, een eigenschap die ook wel amfifiel wordt genoemd.

Vanwege deze amfifiele eigenschap kunnen ze in geschikte concentraties micellen in water vormen - de hydrofiele kop wordt door water naar buiten aangetrokken en de lipofiele staart wordt door water afgestoten en is dus naar binnen gericht.

Deze micellen spelen een belangrijke rol in huidverzorgingsproducten.

Tijdens het reinigen worden olievlekken door de lipofiele groepen naar de binnenkant van de micel getrokken en wordt de hele micel door water afgevoerd. In een olieachtige omgeving kunnen ze een inverse micel vormen, waarbij de kop aan de binnenkant zit en de staart aan de buitenkant.

De sterkte van de oppervlakteactieve stof en de grootte van de kritische micelconcentratie hangen nauw samen met de hydrofiliciteit ervan, en de hydrofiliciteit wordt bepaald door de interactie en gezamenlijke bepaling van hydrofiele en lipofiele groepen. Om deze reden stelde Griffin voor om de hydrofiliciteit van oppervlakteactieve stoffen uit te drukken door de hydrofiele -lipofiel evenwicht (HLB), wat een maat is voor de mate van evenwicht tussen hydrofiele en hydrofobe groepen in termen van grootte en sterkte.